تو فراموش نشدنی هستی....

مثل ماه که با هیچ دستمالی از پشت شیشه پنجره پاک نمیشود

دردت به جونم کجایی،نامهربونم کجایی

شاید که منتظر نشستی،روزی سر مزار بیایی

حالا که من نیمه جونم،محتاجم به تو همزبونم

فردا سر قبرم بیایی،نمونده جز استخونم

زمان آرام میگذرد ومن تنها به یادت نشسته ام...

دنیا بگذرد من از یادت نمیگذرم...

گفتند معشوقه ات بهت پشت میکند!...گفتم میدانم

گفتند این یعنی دوستت ندارد!...گفتم میدانم

گفتند این یعنی دوستت ندارد!...گفتم میدانم

گفتند روزی میرسد تو تنها میمانی!...گفتم میدانم

گفتند پس چرا فراموشش نمیکنی؟...گفتم تنها چیزی است که نمیدانم

دوستی با هرکه کردم زد به قلبم خنجری

عاشق هرکس که گشتم شد نصیب دیگری

دوستی با هرکه کردم سنبل نیرنگ بود

ظاهرش اهل وفا و باطنش صدرنگ بود

درد دارد...

سرت به سنگی بخورد که روزی آن را به سینه ات میزدی

چگونه بفرستم "باورم "را برایت

 

تا باور کنی از" یاد بردنت"کارمن نیست....

 

آنکه کفش هایم به دنبالش پاره شد،مرا پاپتی خواند...

هر کس به طریقی دل ما میشکند........................

ازعجایب عشق همین است...تنهاهمان آغوشی آرامت میکند که دلت را به درد می آورد

رو به قبلم نکنید من هنوز منتظرم٬

که بیاد از در ببینم روی ماه اون گلم،

۲تا یادگاریاشو آره واسم بیارین،

یکیش رو سینمو یکیش رو لب هام بذارید

ای خدا امون بده نذار بی کس بمیرم

ای خدا صبری بکن عشقمو بازم ببینم

مگه تو نگفتی عاشقا واست عزیزترند

پس بگو فرشته مرگم نیاد دور وبرم

بـــرای دوســـت داشتــــــنت 

محتــــاج دیدنـــــت نیستــــــم... 

اگر چــــــه نگاهـــــــت آرامـــــم می کنــــد 

محـــــتاج سخن گفـــتن با تو نیســــــتم... 

اگر چــــــــه صدایت دلـــــم را می لــــرزاند

دوست دارم بــــــــــدانی ، 

حتی اگر کنـــــــارم نباشـــــــــی ... 

باز هم ، نگاهـــــــــــت می کنم ... 

صدایت را می شــــــــــنوم .....

همیـــــــشه با منی ، 

و همیشه با تو هــــــــــستم، هر جا که باشـــــــی...

هیچکی نمیتونه بفهمه که دلم از کی گرفته

هیچکی نمیتونه بفهمه که صدام از چی گرفته

هیچکی نمیمونه تابامن توی راهم همسفر شه

آخه میترسه که بامن،بادل من در به در شه

تو اگر میدانستی که چه دردی دارد.....

که چه زخمی دارد...

خنجر از دست عزیزان خوردن....آنگاه از منه خسته نمیپرسیدی که چرا تنهایی

دلتنگم

بهانه هایت برای رفتن چه بچه گانه بود

چه بیقرار بودی زودتر بروی

از دلی که روزی بی اجازه وارد آن شده بودی …

من سوگوار نبودنت نیستم

من شرمسار این همه تحملم

همیشه برایت خواهم ماند

همچون تویی در آرزوها برای من

امشب دوباره میخواهم برایت بنویسم

نامه ای از جنس تمامی برگ های ریخته ی پاییز احساسم

امشب باز در سرسرای افکارم چهره ی زیبایت را دیدم و با تو در اعماق آسمانها گم شدم

امشب مینویسم و همراه با سیاهی شب خواهم رفت

امشب دلگیرم از تمامی ناکامی های گذشته،از تو،از همه

کاش امشب باران بیاید،بیاید و بگوید قصه ی زیبای رسیدن را

کاش بیاید و برهاند مرا برهاند از این حس غریب،از تنهایی

روز های سرد پاییزی در راهند،راهی به وسعت تمامی آرزوهای گم شده...

   شده بعضي وقتا ديگه دوستش نداشته باشي؟
        به خودت مي گي اصلاً واسه چي دوستش دارم؟
        مگه کيه؟
        مگه واسم چيکار کرده؟
        مگه چي داره که از همه بهتر باشه؟

        اصلاً من که خيلي از اون بهترم....
        بعد به خودت مي خندي که اصلاً واسه چي اينقدر خودتو اذيت کردي؟
        يهو، يه چيزي يادت مياد....
     

                   يه چيز ِ خيلي کوچيک....

      

                          يه خاطره....

        

                                يه حرف....

        

                                        يه لبخند....

        

                                                يه نگاه....

        

                                                        و بعد....

        

                                                                همين....

        همين کافيه تا به خودت بياي و مطمئن بشي که

        نمي تــــــــــوني فراموشــــــش کني 

وقتی به جای عزیزم بهم میگی عزیز..

یعنی عزیز بی صاحب...

عزیزی که هنوز عزیزه ولی مال تو نیست

شنیدنش که درد آوره گفتنش رو نمیدونم...

من که خدا نیستم اگه توبه شکستی برگردی........

رفتی به سلامت.......

استعداد عجیبی در شکستن داری**قلب،غرور،پیمان

استعداد عجیبی در نشستن دارم**به پای تو......به امید تو......به انتظارتو

شنیدم وقتی میرفتی رد پایت را پاک میکردی...

بی خیال...

من به دنبال دلت بودم...

وقتی دلت با من نیست چه فرقی میکند که کجا باشی....

میگن هیچ عشقی تو دنیا مثل عشق اولی نیست/میگذره یه عمری اما ازخیالت رفتنی نیست/داغ عشق هیچکی مثل اونکه پس میزندت نیست/چقده تنهاشی وقتی کسی هم قدمت نیست/چقده سخته بدونی اونکه میخوایش نمیمونه/که دلش یه جای دیگست وهمه وجودش مال انه/چقده برای اونکه جون میدی غریبه باشی/بگی میخوام باتوباشم بگه میخوام که نباشی

تقصیرتونیست مقصر معلم دستور زبان فارسی بودکه به من نگفت من باهرتویی ما نمیشود

دلم خوش بودکه یارم باوفابود کمی از زندگیش ازآن مابودولی افسوس که فکرماغلط بود فقط زنگ  تفریحش احساس ما بود

همیشه هروقت دلم میگرفت باهات حرف میزدم....آخه حرفات...صدات...منوآروم میکرد..اماحالا......

تنها که باشی گاهی آرزو میکنی یک نفر صدایت کند حتی اشتباهی!

چقدر سرد است...

وقتی دلتنگم....

و نیستی.....

به کدامین بهانه مرا به دنیایت پیوند زدی که اینگونه محتاج بودنت شدم؟

بی تو حتی باران هم بوی دلتنگی میدهد......

نبودن هایت آنقدر زیاد شده اند که هر رهگذری را شبیه تو میبینم،نمیدانم غریبه ها تو شده اند یا تو غریبه!!!

کاش میدانستی فراموش کردنت مثل برآورده شدن آرزوهایم محال استت

یک صندلی خالی کنار رویاهایم ازآن توست بشینی یابروی کسی جایت رانخواهد گرفت

به او بگویید دیگر آن اوهای نوشته هایم را به خود نگیرد...

از این به بعد او دیگر آن او نیست...

خیلی سخته هرکاری از دستت بربیاد واسش انجام بدی ولی برگرده وبگه مگه من ازت خواستم